ตอนที่ 4 เล่นทายปัญหากัน
เช้าวันหนึ่ง ชาวบ้าน มาช่วยกันทำงานอยู่วัด ทำงานไปคุยกันไป แล้วก็ชวนกันเล่นทายปัญหากัน พ่อเฒ่าคนหนึ่ง ก็ถามขึ้นมาว่า “อะไรเอ่ย
แม่มันร้องอี้อี้ ลูกมันพี้ ลั่นตั้น ลั่นตั้น “ ชาวบ้านก็ตอบว่า ‘’ หมูกินรำ? ‘’
….”บ่แม่นน”….แย่งกันตอบสักพักแต่ก็ไม่มีใครตอบได้...ก็เลยต้องเฉลย คำตอบก็คือ ไนปั่นด้าย นั่นเอง...พอเฉลยเสร็จก็ทายคำถามใหม่ แต่
ก็ยังเหมือนเดิม คือไม่มีใครตอบได้เลย จนมาถึงคำถามที่ว่า ‘ ผู้หญิงไปได้หลาย ผู้ชายไปได้หน่อย เด็กน้อยไป บ่ได้จั๊กเม็ด ’ และก็ไม่มีใคร
ตอบได้อีก แต่ละคนก็ต้องบอกว่ายอม และคะยั้นคะยอให้พ่อเฒ่าเฉลย แต่ครั้งนี้พ่อเฒ่าไม่ยอมเฉลย พอดีเณรเมี่ยง เดินมา ก็ได้ฟังคำถาม
จากพ่อเฒ่าแล้วก็ตอบว่า บักหญ้าฝืด(หญ้าเจ้าชู้) แม่นบ่??...(ผู้หญิงนุ่งซิ่นรุ่มร่าม หญ้าเจ้าชู้มันติดชายซิ่น, ผู้ชายนุ่งซ่งหญ้ามันก็เลยติดไม่
มาก ส่วนเด็กน้อยมันไม่ได้นุ่งอะไร หญ้ามันก็ไม่มีที่จะให้ติด) ....แม่น..พ่อเฒ่าตอบเณรเมี่ยง ....พ่อเฒ่าก็เลยถามต่อว่า ‘ อยู่โคกสร้างถ้วย
อยู่ห้วยสร้างมอง อยู่หนองกองก้น แมนหยัง?? ’ เณรเมี่ยงก็ตอบว่า ‘ อยู่โคกสร้างถ้วยก็คือ มดลิ้นเฮ็ดขวย อยู่ห้วย
สร้างมอง ก็คือ แมงย่างซิ้นเฮ็ดฮัง(แมงมุมชนิดหนึ่ง) อยู่หนองกองก้น ก็คือ หอยแม่นบ่?? ’…แม่น...พ่อเฒ่าก็ถามอีกว่า ‘ นอนเว็น ขี้ค่ำ
นอนต่ำขี้สูง คืออะไร ’ เณรเมี่ยงก็ตอบว่า ‘ นอนเว็นขี้ค่ำ ก็คือ กระต่าย นอนต่ำขี้สูง ก็คือ ไส้เดือน แม่นบ่ ’..แม่นน....พ่อเฒ่าก็ถามต่อว่า ‘
สี่ขายั้งธรณีแอะแอ่น อ้าปากขึ้นเทิ้งฟ้า คาบงา แมนหยัง?? ’ เณรเมี่ยงก็ตอบว่า ข้องไส่ปลา แม่นบ่??....แม่น....พ่อเฒ่าก็ถามอีกว่า ‘ เฒ่า
สองเฒ่า บังเล้า บ่เห็นกัน แมนหยัง??? ’ เณรเมี่ยงก็ตอบว่า ‘หูสองข้าง แม่นบ่??’….แม่น....พ่อเฒ่าไม่ท้อก็ยังถามคำถามอีก ‘นั่งสูงกว่ายืน
แมนหยัง??? ’ เณรเมี่ยงก็ตอบว่า ‘หมากะแมว ถืกบ่??’ …ถืก...เหงื่อพ่อเฒ่าก็เริ่มจะเป็นเม็ดเป้งซะแล้ว ‘บ๊ะ ถามหยังกะตอบได้เหมิ๊ดเว่ย’
คำถามนี้ล่ะต้องอยู่หมัดแน่ๆเลย ‘กาบินไป กาฮ้อง กาบินมา กาหลง แมนหยัง ’ เณรเมี่ยงตอบว่า ‘กาหลง กะ กงหลา ท่อนั่นตั้ว ถืกบ่?? ’ ถืกอ
ยู่.....พ่อเฒ่านั่น ก็ถามคำถามแล้วคำถามเล่า จนพ่อเฒ่าเริ่มจะหมดคำถามจึงบอกว่า ‘เอ้า มีแต่พ่อใหญ่ ถามอยู่ฝ่ายเดียว เณรเมี่ยงลองทาย
มาเบิ่งกะดู๊ ’ เณรเมี่ยงเลากะได้เรียนธรรมเรียนบาลีเนาะ กะเลยถามว่า ‘สัพพี สัพพัง ดังวา คุชลามิคา แมนหยังเอ๋า’ พ่อเฒ่านั่น กะว่า (( และ
ต่อไปนี้จะเป็นภาษาอีสานล้วนๆซึ่งชายแปลไม่ไหวแล้วขี้เกียจ+เหนื่อยจากงานเต็มทน )) พ่อเฒ่านั่น กะว่า ? สัพพี กะคำพระสวดให้
พรนั่นแหล่ว ? ? บ่แมน มันบ่ง่ายปานนั่นดอก พ่อใหญ่เอ้ย..คึดเบิ่งใหม่ ? พ่อเฒ่านั่น คึดแล้วคึดอีก กะคึดบ่ออก ตอบแล้วตอบอีก กะตอบ
บ่ถืก สิทวยแก้ เพื่อที่สิให้เณรเมี่ยงเฉลย เณรเมี่ยงกะตอบได้เหมิดเอาโลด ? กลิ้งขู่หลู่ เห็นขี้หยุดจ่ะ แมนหยัง ? ? กวักอักไหม หาขี้ไหม (พอ
เห็นขี้ไหมกะหยุดแล้วกะเอาขี้ไหมออก) ? ? บ่กิน บ่ขี้ มีแต่ปี้ท่าเดียว แมนหยัง ? ? บี้ (ฝักหลอกที่เอาไว้ทำพันธุ์แล้วมันเป็นแมงบี้นั่นหนา) ? ?
บักน้อย ๆ แก่ผ้าแดงลอดขอน แมนหยัง ? ? แย้ (ท้องแย้ลายแดง ๆ คือผ้า) ? ? เหล็กแดง แทงดิน แมนหยัง ? ? มันแกวแดง ? ? ดำคือหมี
แฮ่งตี แฮ่งกัด ดำคือหมัด แฮ่งกัด แฮ่งตี แมนหยัง ? ? ดำคือหมี แฮ่งตี แฮ่งกัด กะคือ สิ่ว ดำคือหมัด แฮ่งกัด แฮ่งตี กะคือ ค้อนตอกสิ่ว ? ?
โก่งโค้งโน่ง ข้วมท่ง สามแสน ผู้ได๋ทวยแม่น ให้แหวนวงนึง ? ? ฮุ้งกินน้ำ ? ? ต้นท่อเข็ม ใบเต็มน้ำ แมนหยัง ? ? ผักแว่น ? ? อ่อล่อ ท่อโป้
มือ พือไปทั่วท่ง แมนหยัง ? ? หน่วยตา ? ? บักหัวโล้น โตนน้ำแต่เดิ่ก แมนหยัง ? ? กะบวยตักน้ำ ? ? บักน้อย ๆ โตนตั่งคอหัก หมาโตนสัก
แมงวันแตก พืง แมนหยัง ? ? ขี้ ? ? สัตว์สี่ขา หน้าสั้น ฮ้องสนั่น เสียงไกล แมนหยัง ? ? อึ่ง ? ? ต้วยก้น บ่ให้ว่าต้นก้วย แมนหยัง ? ? เช็ด
ขี้มูก ? ???. ในที่สุด กะเลยบ่ฮู้คำเฉลย เณรเมี่ยงกะบอกว่า คันอยากฮู้คำเฉลย กะให้หาแนวกินแซบ ๆ เฮ็ดลาบเทาแซบ ๆ มาถวาย เด้อ จั่ง
ค่อยสิบอก พะนะ นั่นล่ะ ชื่อเสียงของเณรเมี่ยง กะเลยเริ่มขจรขจายไกล ซั่นตี้ล่ะ
ตอนที่ 5 หลวงพ่อกินขี้หมา
มื้อหนึ่ง ยามเช้า หลังจากฉันจังหันเรียบร้อยแล้ว หลวงพ่อไปธุระในเมือง ให้เณรเมี่ยงอยู่เฝ้าวัด พร้อมทั้งสั่งให้เณรเมี่ยงเฝ้ากุฏิดีดี อย่าให้หมู
หมากาไก่ มาขี้ใส่กุฏิ เด้ หว่างมื้อเช้านี้ พ่อออก แม่ออกเอาข้าวต้มข้าวหนม พร้อมทั้งถั่ว งา มาถวายหลายเติบยุ เณรเมี่ยงอยากกินข้าวหนม
ดนดน กะเลยเอาข้าวหนมพวกนั้น มาตำคลุกรวมกัน แล้วกะปั้นเป็นก้อนยาว ๆ คือขนมหนังต่องแอก นั่นแหม เลาก๋าว่าสิเฮ็ดข้าวหนมแดกงา
นั่นล่ะหวา เฮ็ดแล้วแล้ว กะเอาไปตากย่ายไว้สาด สาดนั่นกะเป็นสาดตากข้าวแห้งเด้ ตากแล้วเรียบร้อย กะไปนอนเล่นพักผ่อน สบายอารมณ์
เสย ขนมแดกงา ที่เณรเมี่ยงเอาตากไว้ เบิ่งจั่งนึง มันผัดคล้าย ๆ กับกองขี้หมา เด้บ่ะได๋ หลวงพ่อกลับจากธุระ เห็นข้าวหนมเณรเมี่ยงตากย่า
ยอยู่สาด กะเข้าใจว่าขี้หมา กะเลยเอิ่นเณรเมี่ยงมา ว่า เป็นหยังจั่งค่อยให้หมาขึ้นมาขี้ใส่ข้าวแห้ง แล้วกะสั่งให้เณรเมี่ยงกินขี้หมาซุมนั่น
เป็นการทำโทษ เณรเมี่ยงกะทำเป็นอิดออด บ่กล้ากิน แต่ในที่สุดกะกิน แล้วกะกินเอา กินเอา อย่างเป็นตาแซบ ? ป้าด แซบ ๆ ๆ ?.? หลวงพ่อ
เห็นเณรเมี่ยงกินเป็นตาแซบ กะเลยถามว่า ? มันแซบอีหลีติเมี่ยง มันบ่เหม็นติ ? ? แซบอีหลีครับหลวงพ่อ ลองชิมเบิ่งครับ ? หลวงพ่อกะเลย
หยิบ มาลองชิมเบิ่ง ? โฮ้ หวาน หอม แซบดี.... อืม ขี้หมามันกะแซบปานนี้ตั้วหนิแมะ คันฮู้จั่งซี้ ปล่อยให้หมามาขี้ใส่แต่โดนแล้ว......... มื้อ
ลุน บ่ต้องไล่มันเด้อเมี่ยง ปล่อยให้มันมาขี้ใส่หลาย ๆ โลดเด้อ ? เณรเมี่ยงกะหัวย่ามอยู่ในใจ นั่นแหล่ว มื้อลุน ก่อนหลวงพ่อสิไปธุระ กะสั่ง
เณรเมี่ยงว่า ? เมี่ยงเอ้ย มื้อนี้ ปล่อยให้หมามาขี้ใส่ข้าวแห้งหลาย ๆ เด้อ ห้ามไล่เด็ดขาด เด้อ ? เณรเมี่ยงกะหนีไปหาเล่นอยู่หม่องอื่น ปล่อย
ให้หมา มาขี้ใส่สาดตากข้าวแห้งอีหลี ตามคำสั่งของหลวงพ่อ พอหลวงพ่อกลับจากธุระ เลาติดใจรสชาติขี้หมาเนาะ กะเลยฟ้าวไปหยิบขี้หมา
ขึ้นมากิน ? บ๋า กองนี้มันคือบ่แซบหว่า เป็นเหม็น ๆ นำ ? เลาสงสัย แล้วกะหยับไปหาชิมกองอื่นต่อไป.... เณรเมี่ยง กะจอบเบิ่งอยู่เด้ ... ฮ้อง
ถามหลวงพ่อว่า ? เป็นจั่งได๋ครับ หลวงพ่อ แซบบ่ ? ? เป็ง เหม็ง ๆ ฉ่ง ๆ (เป็นเหม็น ๆ ส้มๆ) ? หลวงพ่อเบ๋ปากตอบเณรเมี่ยงเลากะหัวย่าม
ย่าม แหล่วเนาะ ? (ไผว่าขี้หมามันแซบ... ขี้หมามันบ่แซบเดิก...) ?
ตอนที่ 6 หลวงพ่อแยคันทัน
พ่อใหญ่ผู้เลาทวยแพ้เณรเมี่ยง กะพยายามคิดหาคำตอบของคำทวยเด้ แต่ว่าคิดจั่งได๋กะคิดบ่ออก
? สัพพี สพพัง ดังวา คุชลามิคา มันแมนหยังน้อนอ ? กลับมาถามเณรเมี่ยง เณรเมี่ยงกะบ่บอก กะบอกคือเก่าว่า ต้องหาลาบเทาแซบ ๆ มา
ถวาย เป็นการแลกเปลี่ยนเด้ ว่าซั่น เฒ่าพ่อใหญ่นั่น กะเลยอดทนคองคอยท่าจนฮอดยามเทาเกิด เลากะไปหาทาวเทา ได้เทาอ่อนอั่วลั่วดี้ดี
เลากะเอามาลาบใส่ป่นปลาค่อ ทุบหมากเขือขื่นใส่พร้อม ปรุงอย่างแซบนัว กะเอาไปถวายเณรเมี่ยง กับหลวงพ่อ เณรเมี่ยงฉันลาบเทา
เรียบร้อยแล้ว กะเลยมาเฉลยคำทวยให้ฟังว่า ? สับพี กะคือ ไก่เอาปากสับอึ่ง อึ่งมันเลยพองโตขึ้น จนพี สับพัง กะคือ บักจกถากขอบส่าง
ขอบส่างมันกะพังย่าว ดังวา กะคือ ดังช้าง หรือว่างวงช้างนั่นล่ะ มันยาวเป็นวา ส่วน คุชลามิคา กะคือ คุฮั่ว...คุ กะคือ คุ ชลา กะคือน้ำ มิคา
กะคือ บ่คา แปลว่า คุน้ำบ่คา กะคือ คุรั่ว นั่นเอง ? หลวงพ่อฉันลาบเทา ฮู้สึกแซบคัก ถืกใจผู้เฒ่าคัก พอฉันเพลแล้ว เลากะเลยถามเณรเมี่ยง
ว่า ? เมี่ยง หว่างเพลฮั่น แนวกินอันเขียว ๆ น่ะ แมนอีหยังเกาะฮึ แซบดีคัก ? ? ลาบขี้อ่อนงัว ครับหลวงพ่อ ? ? โอ ... ติ ลาบขี้อ่อนงัววะติ
แซบน้อ ขี้อ่อนงัวหนิ ? หลวงพ่อเลาว่า มื้อลุนมา หลวงพ่อคึดอยากลาบขี้อ่อนงัวซั่นเด้บาดตาหนิ คองท่าให้โยมเอามาถวายอีกกะบ่มีไผเอา
มาถวาย คองแล้วกะคองอีก จนเลาทนบ่ไหว กะเลยถามเณรเมี่ยงว่า ? เอ..เมี่ยง .. ขี้อ่อนงัวหนิ เขาไปเอามาแต่ไส เขาไปเอาบ่อนจั่งได๋มันฮึ
? ? ขี้งัวนี่เนาะหลวงพ่อ ถ้าอยู่ในลำไส้เลิ่กๆ คัก ๆ กะคือ ขี้เพี้ย ถ้าอยู่ในท้อง ยังบ่ทันขี้ออกมา กะคือ ขี้อ่อน ถ้าออกมาจากท้องงัวแล้ว กะคือ
ขี้แก่ ..... ขี้เพี้ย กะเอาไปใสลาบใส่ก้อย....ขี้อ่อนกะเอามาลาบกิน....ขี้แก่ บ่มีไผกิน ตั้วครับหลวงพ่อ ? ? แล้วกะขี้อ่อนงัวหนิ เขากะไปจกเอา
จากดากมันนั่นแหล่วหลวงพ่อ ? เณรเมี่ยงตอบ พอสวย ๆ จักหน่อย หลวงพ่อกะเลยชวนเณรเมี่ยง ไปท่งนา สิไปหาจกเอาขี้อ่อนงัวว่าซั่นเถาะ
พอเห็นงัวอยู่นำท่งนา หลวงพ่อกะบอกเณรเมี่ยงว่า ? เมี่ยง ๆ ไป เจ้า เข้าไปจกเอามาให้หลวงพ่อแหน่ไป ? ? ผมจกบ่เถิงดอกครับหลวงพ่อ
งัวโตสูงปานหนิ หลวงพ่อจัดการโลดครับ ผมสิถือกะต่าให้ ? หลวงพ่อกะเลยค่อย ๆ ย่องเข้าไปทางหลังงัว เอามือนุ่ยใต้หางมัน ? นุ่ย ๆ ๆ ๆ ๆ
? วะซั่นว่า งัวมันกะยกหางขึ้น ยืนหลับตามีแฮงแหล่วเนาะ ไปนุ่ยดากมันแมะ หลวงพ่อได้ที กะเลยเอามือจกดากงัว มันกะจกบ่เข้าเหล่ว ดาก
มันยุ่มอยู่แมะ งัวเทิงเจ็บเทิงตกใจ กะเลยดีดโด่งวะหนึ่ง ขาถีบถืกหลวงพ่อ ล้มป่างง่าง ? เออะ ๆ ๆ ๆ... อู๊ย... เจ็บ ๆ งัวฮ่าเอ้ย ปะสาขี้ สำมา
หวงคักหวงแหน่ แท้ว้า ? ? กะมันยังบ่ทันได้เบ่งออกมา มันกะหวงนั่นตั้วครับ หลวงพ่อ กะเลือกเอา โตที่มันกำลังเบ่งออกมา แหน่แหม ? เณร
เมี่ยงแนะนำ ? บ้อเมี่ยง... เอ้อ...กะบอกกันจั่งซี้ แหน่แหม ? หลวงพ่อกะย่างหางัวโตที่กำลังเบ่ง(ขี้) .....ไปพ้อพอดี เณรเมี่ยงกะเอามือชี้ท่วง
ว่า ? นั่น ๆ หลวงพ่อ กำลังตูนพู่ยู่ พู่ยู่ ออกมาอยู่นั่น ฟ้าวจก ฟ้าวจก ? หลวงพ่อย่านบ่ทัน ฟ้าวแล่นเข้าไป เอามือจกดากงัว มือเลากะหลูลัวะ
เข้าไป อุ่นย่วยวะหนึ่ง เลากะฟ้าวจกต่อเข้าไป จนมิดแขนศอก เอามือกำขี้งัวไว้ ฝ่ายงัว ตั้งใจสิขี้แซบ ๆ บัดมีแนวมากวน งัวมันตกใจ เทิงเจ็บ
นำล่ะตี้ กะเลยคาดลาดยุ่มดาก แล้วกะกระโดดโด่ง แล่นหนีเตลิดเปิดเปิง แขนหลวงพ่อถืกดากงัวยุ่มฮัดไว้ หลวงพ่อเลากะเลยถืกงัวลาก ตะ
ดาดตะดาดไปตามไฮ่นา แต่ว่าเลากะยังบ่ปล่อยกำขี้งัวในมือเด้ ... กะเลาอยากได้เนาะ ? เมี่ยง ๆ ซ่อยแหน่... ซ่อยแหน่ ? ? แยคันทัน หลวง
พ่อ แยคันทัน แยคันทัน ? เณรเมี่ยงเลาตกใจนำ ฮ้องบอกหลวงพ่อ พอดีงัวมันลากหลวงพ่อไป เถิงคันแทนา หลวงพ่อกะเลยยันคันแทไว้ มือ
เลาเลยหลุดออกจากดากงัว ? เมี่ยง ๆ ได้แล้ว ได้แล้ว ได้กำนึงแล้ว เอากะต่ามาใส่ เร็ว ๆ ? เณรเมี่ยงถือกะต่ามา หลวงพ่อแบมือออกสิเอาขี้
อ่อนงัวใส่กะต่า ? ขี้งัวคือเหม็นแท้หว่า ..ฮ่วย มันขี้แก่งัวตั้วหนิ ? หลวงพ่อเลาว่า ? สงสัย ขี้อ่อนงัวมันอยู่เลิ่ก ๆ ก่อนี้มั้งครับหลวงพ่อ ? เณร
เมี่ยงเลายังตั๋วต่ออีกเด้เดียวหนิ ? โฮ้ หลวงพ่อเก่งคักเนาะ สุดยอดเลย สู้งัวได้ ? เณรเมี่ยงเลาย่องต่อ ? แล้วที่เจ้าว่า แยคันทัน แยคันทัน น่ะ
มันแม่นหยังล่ะ เมี่ยง ? ? แยคันทัน กะ ยันคันแท นั่นเด้หลวงพ่อ ? ? ฮู้ย...เจ็บแอว เจ็บคิงเหมิดเอาโลด คันขี้อ่อนงัว มันเอายากปานนี้ ข้อย
บ่เอานำเด้อ.. ยอมแพ้แล้วล่ะ ? พะนะ หลวงพ่อว่า สรุปแล้ว หลวงพ่อกะบ่ได้ขี้อ่อนงัว บ่ได้กินลาบเทา แถมยังถืกเณรเมี่ยงต้ม หลอกให้ไปกำ
ขี้งัวจนเกือบเอาซีวิตบ่รอดอีกซ้ำแม๋....
